örselenmiþ duygularým
bir gökkuþaðý rengi çizemiyorum
gözlerine i ç i m i k a n a t ý y o r
baþýmý sualsiz yasladýðým hatýralar
hani pembeydi her þeyin rengi
hani severdin
ölümsüz aþklarý dolamýþken diline
yalanmýþ aþklarýn adý
gizlerken avuçlarýnda sýcaklýðýmý
kokusu gelmiyor þimdi mevsimlerin
sevda duraklarýnda beklemiyorsun beni
anladým hiç b e n i m olmadýðýný
gözlerin mi yalan söylüyor yoksa dilin mi
kokunu getirmiyor hiç bir esen rüzgar
anlatmýyor seni bana elimde kalmýþ yorgun izler
kör bir kuyuya atýyorum seni yazdýðým kitaplarý
üzerine basamýyorum can çekiþiyorum
ama vazgeçemiyorum a r t ý k a n l a d ý m
silinmiþ benden kalan sendeki tüm artýk izler
susuyorum tüm sevgi tümcelerimden arýnýp
çekiyorum ellerimi iki yakandan
v e anlýyorum a r t ý k
h i ç benim olmadýðýný
neye yarar þimdi doðsa güneþ
ruhum bir buzdaðýna eþ
yarýnlarýn umudunu kesti katil ellerim
bir idama mahkum etti benim olan her þeyi
sebepsizce yüreðim konuþmasýn artýk
seninde sevgiden anlamayan dillerin
b e d d u a m olsun sana
severken çektiðimi çekesin
içine düþünce kordan bir ateþ
sönmeyen yangýnlarýn sende
artýk bilindik adresisin
ben anladým artýk
s e n hiç benim olmamýþsýn
celladým oldu þ i m d i
karanlýkta tek bir sözüne vurulduðum düþlerim
kýþ güneþi üþütüyor tenimi
hayalini özgürlüðüne kavuþturdum
bilinmez sokaklarda yürüyorum
uzaklarý seyre dalarken
yalnýzlýðým doluyor gözlerime
sormuyorum hayata tek bir hesap bile
b u n d a n b ö y l e yakmýþým ateþine
yandýðým sevdaný külleri elimde
anladým yâr bildiðimi
v e h i ç benim olmadýðýný
unuttum bundan böyle seni
yaþatmam ardýndan s e n i
anlatan o karanlýk mazimi
gömüyorum
bedenimi kara topraða diri diri
s o r m a
þimdi hiç benim olmayan seni
eserimdi dersin soranlara
yüzüne vurunca acý bir tebessüm
sende anlarsýn beni gidiyorum þimdi
anladým y â r diye bildiðimi
sensiz geçen her sevda mevsimi
kanattýkça içimi anladým
h i ç
b e n i m olmadýðýný a n l a d ý m