diye baþlayan naðmenin sonrasýnda avuçlarsýn heybesinde sana biriktirdiklerini gecenin ay ve yýldýzlar çoktan çekip gitmiþtirler hüznünü þarap ve kuru ekmeðe banýp kursaðýnda kalmamasý için demlenen yalnýzlýðýnla yudumlayýverirsin..
aynalar ki hep yalan söylerler eðreti gülüþlere teslim edilmiþ acýlarýndan öpülmeye hasretken viþne çürüðü dudaklarýn kurumuþ yapraklarla hemhâl olmuþ bedenin yýlgýn yýllarýn çarkýnda sürgün yemiþtir..
okþasalar da incinirdim artýk yýldýz yýldýz girip gecenin koynuna ruhumun duldasýnda ölesim var..
durdurmalý antika plâkta dönen nihavent eseri zira takat yok zaman; faili meçhul katil hayat; sonu baþýndan belli klâsik türk filmi alnýmýza elif elif mutsuz sonlar yazýlmýþ bir kere kim deðiþtirebilirdi ki annemdan yadigâr mukaddes kaderi..
Özlem’ce Sosyal Medyada Paylaşın:
cemrece Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.