Küsüm Ben

Akþam gibi çöktün gözlerime,
Nefesimde duman duman hasretsin.
Daglara hüzünlüyken,
Hayata küsüm ben.
Ceketim yagmurlara teslim,
Dügmeleri þimþeklerle savaþýr.
Düþünceler çamura bata çýka,
Ve ben hücrelere küsüm.
Þimdi mültecinim sebepsiz,
Sende dogmaya hazýr güneþim nedensiz.
Sen göz yaþlarýndan okyanus yarat,
Sandal misali yüreginde yüzeyim.
Karagözlerin cennetim olsun,
Yeter ki sevdan terk etmesin beni.
Gece lanetlemiþken beyazý,
Ben karanlýgýn sustugu yerdeyim.
Dalgalar kudursada yalnýzlýga,
Özledigim deniz kokusuna küsüm.
Diþlerimin arasýndan gýcýrdýyor hayat,
Piç kurusu bir yaþama gebeyim.
Dogum günlerim kalleþçe,
Ümitlerimi dogurmayan yarýnlara küsüm.
Bir aglayan nehir ki ömrüm,
Kan kýzýl yaþýnda gün batýrýr.
Oysa uykulara yenik geminin güvertesinde,
Umutlar karanfillerle beni meçhule taþýr.

Sosyal Medyada Paylaşın: