anýlarýn döküldüðü yollarda
avare adýmlar sürüklüyor bedenimi
bir oraya bir buraya...
þurada bir yalancý bahar
þurada gerçek güz
orada unutulmuþ bir dost var...
gündüzün içinde geceyarýsý
dudaklarý þarap kokan
yakamozlanmýþ gözleri sessizce
balkondan Yat Limaný’na bakan...
duvarda tarihe sarýlmýþ sarmaþýk
tarih içinde tarih olmuþ
düþler gibi karmaþýk
bir dost vardý þurada
evde yok ise kendisi
anahtarýný paspasýn altýnda býrakan...
karþýdan gelen liseliler
oðlan kýz el ele;
nasýl savurmuþtum gençliðimi
hangi yolda hangi yele;
önümde duruyor zaman...
saða dön, Koyusiyah; Ruþen’in yeri,
satranç oynardýk arasýra,
bira içerdim geceleri
þurasý Gizlibahçe...
yedik bitirdik ömrümüzü
kendimizden geçe geçe
kendimizden geçe geçe...
ömrüm Yolgeçenhaný
bir taþýný oynatsam,
sallanýyor her y/aný...
Þaban AKTAÞ
19.12.2007- KALEÝÇÝ / ANTALYA