Ýnsan her zerresiyle yaþadýkça günbegün Ölümü hatýrlayýp hazýrlýklý olmalý Vuslatý düþünerek asla olmadan üzgün Bu kavuþma anýný þeb-i aruz bilmeli
Kendi bedeni sayýp sýrtlarda taþýnana Koþup omuz vermeli o ölen ben diyerek Hasretiyle yandýðý ebedi o canana Huzuruna varýp da bu gelen ben diyerek
Ne geride koyduðu malýn, mülkün deðeri Ne evlad-u iyal’in feryadýyla çaresiz Çýkýlan yolculuðun dönüþü yoktur geri Demir alýp limandan gitmeli sessiz sessiz
Hiç aklýndan çýkarma yere her bastýðýnda Ondan bir parça olup, ona döneceðini Geceleri baþýna taþ batar yastýðýnda Düþünüce güneþin, ayýn söneceðini
Sabýrla karþýlarýz gelen musibetleri Ebedi bir sýnavýn hazýrlýðý sayarak Aþmaya gayret edip türlü melanetleri Rab’den yardým isteriz kalpten huþu duyarak
Yüreðini her zaman coþkun akan çay bilip Ruhen temizlenmeli yýkanýp kenarýnda Unutmayýp ahreti tefekkürlere dalýp Kaybolup da gitmektir aþkýn yakan narýnda
Güneri Yýldýz (Ören, 16.07.2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.