Ulu Orta
’seyrek gülüþ sen ne güzel bir þeysin
nazlanýrsýn ama bir gün gelirsin’
düþen bir yapraða baðladým hayatýmý
olsun artýk diyorum ne olacaksa
paralý asker miyim neyim ben
ekleyip duruyorum sabahlarý akþama
ve kendimi arýyorum meþgul çalýyor
gerçi söylenmez böyle þeyler uluorta
aþk diyor baþka bir þey demiyor kalbim
nasýl bir dostluk ki bu,hem kadim
hem de mayhoþ elma tadýnda.
kendimi de koysam ayaðýmýn altýna
yine de yetiþemiyorum ey aþk,
omzunun hizasýna.
çünkü bende birikiyor her þeyin tortusu
ve ayaðýný kaldýrýyor dünya,konuþurken benimle.
budanan oðullar gibiyim,sessiz ve narin
nereye konsam geri sayým baþlýyor
kurcalýyor beni bir çýraðýn elleri
ah,unufak olsam ve desem ki
aðzýn tat görmesin hayat
kandýrdýn beni.
sorma,
elim kýrýlsýn bir daha
dokunursam güneþe.
kýlpayý kaçýrýlmýþ bir þeyin
býraktýðý ardýnda
neyse oyum ben.
yaralý serçe,benim için dua et;
gök bir kayalýk gibi þimdi üstümde
dr þükrü öncüoðlu’ndan
üç ayda bir reçete.
acýyan bir þeyim ben burdan çok uzaklarda
ve koskocaman bir hansýn sen uðraþma bu çocukla
çünkü nasýl birþey biliyorum itin taþtan korkmasý
bir yastýk arýyorum kuþ seslerinden
mühim deðil sonrasý.
sorma,
yangýn sönseydi suyla
denizler her akþam böyle yanmazdý.
yakartop oynayan melekler gördüm güneþle
ve büyük çiftçiler gördüm daðlarý biçen
yolundaydý herþey,ben bile yolundaydým
ama
kýyýya vardýðýmda
kendimi unuttuðumu anladým
karþý kýyýda.
þiirler söyledim belki duyarsýn diye
çýðlýðýydým içinde dilsiz bir þehzadenin
sana seslendim durdum bu küçücük odadan
acýmý duy,sensin pusulam benim
ki dünya
silinmiþ bir harita
gibi yabancý bana.
sorma,
usulca uzandýðýnda
bir ceset oluyorsun öpüldükçe þýmaran.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Tenekeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.