Yüreðimde fýrtýnalar esiyor, Kapýldým rüzgarýna sürükleniyorum, Sen mi yoksa sensizlik mi beni ürküten, Buna bir türlü karar veremiyorum.
Sevinç ve üzüntü kol kola girmiþ geziyor, Bana ait olaný hala bilmiyorum, Beni öylesine esir ettin ki, Seni düþünürken nefes bile alamýyorum.
Doðru ve yanlýþ iki zýt kutup biliniyor, Bazen ikiz kardeþ görünümü verseler de, Emin ol ki bu gönül de seni istiyor, Sonunda ona deli gönül deseler de.
Zafer Özcan-(17-08-1996)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.