Masallar Öldürür Prensesleri

En kanlý savaþlarý içimde yaþadým ben
Kitaplarda okuduklarýma benzemedi hiçbiri
Ýnsaflý bir yaný yoktu;
Ölmek, öldürmek üzerine
Gözünü karanlýk bürümüþ gölgeler parçaladý ruhumu.
Aþka, sevgiye, inanaca dair ne varsa yakýp kül ettiler
Beklediðim, güvendiðim, sýðýndýðým ne varsa
Darmadaðýn ettiler.

Karanlýklarýn saðýr olduðunu fark ettim gecelerde
Ve gündüzlerin kör olduðunu; gözyaþlarýmý görmediðinde.
Maviyi sadece benim böylesine sevdiðimi anladým
Dünyanýn aslýnda hiç dönmediðini.

Görmezden gelemediðimde bir þeyleri
Ve artýk duyuramadýðýmda sesimi
Gözyaþlarýmý görmeye gelmediðinde hiçkimse
Durup baktým gölgelerin gözlerine
Boþlukta kaybolduðumu hissettim.
Bir masalýn bittiðini.
Mucizelerin rengini kaybettiðini.
Yürünecek yollar vardý oysa ki,
Tanrý’ya açýlacak eller, söylenecek sözler vardý.
Ölmek olmazdý daha, ölüm uzaktý.

Boþlukta kaybolurken ruhum...

Son bir þiir yazdým bulutlara
Iþýk görünmez olduðunda artýk
Sardýðýnda içimi masallardaki kör karanlýk,
Siz kalanlar, okuyun diye bunlarý çocuklara.

_Nurbanu_ (06.05.12 12:22)
Sosyal Medyada Paylaşın: