Beni benden çalan yıllar
Sýrtýmda yüküm
gidiþim ölümün dönülmez yoludur.
Ölümün unu var serpilmiþ gibi þimdi üzerimde..
bir hal var bende..
Nerede benim geçmiþim nerede..
beni benden çalan yýllarým!
nerede..
Kimse bilmez.
Yükümde ne var ne yoktur.
Yükümün,
aðýrlýðýný belimin eðrisinden hisseder gibiyim..
Nerede benim geçmiþim nerede..
beni benden çalan yýllarým!
nerede..
Çile romanýyým, dramdan.
yüzlerimde görünen, derin kývrýmlarýmdan
okuyan bir deðil bin ah çeker..
Sor..
Sor da sana geçmiþimi anlatsýnlar,
bir zamanlarýn siyahý baþýmdaki kýrarmýþ saçlarým..
Nerede geçmiþimdeki günlerim
Nerede benim geçmiþim,
nerede beni benden çalan yýllarým,
Nerede..
Yalan sanki her þey.
Geçmiþimin geçip giden günleri
Oysa!
Bir tek bir acý hatýrasý kaldý bana geçmiþ yýllarýmdan
en çok da, bu gidiyor aðrýma.
Her geçen güzel günlerimi bastýrýyor
benim yaþadýðým acýlarým,
daima..
Nerede!
Beni benden çalan yýllarým nerede..
A.Yüksel Þanlý er
06 Mayýs 2012
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.