Sözün bittiði yerden geliyorum,
gemileri yakmanýn zor koþullarýndan
tükenen yüreðimin,
sönen ýþýklarýn,
yiten duygularýn
beþiðinden geliyorum…
bir ben varým, kendini yitirmiþ
bir ben varým, boranlarla kýyýya anca varabilmiþ…
ýslak hala tenim, açýk denizlerin suyunu çekmiþim
acýnýn tuzu kavurur, ben acýyý su diye içmiþim…
sözün bittiði yerden geliyorum…
anlatýp anlatýp anlatamamanýn
birkaç kelime ile yýkýlmanýn
dayanamayýp
köprüleri atmalarýn
geleceðine sis bombasý düþürmenin
yiðitliðinden geliyorum
bir ben varým, yönünü kaybetmiþ
bir ben varým, hangi kýyýya geldiðinden habersiz…
nemli hala yüreðim,gözyaþýnýn suyunu emmiþ
kanýyor hala kalbim, sevdim diyenlerden mýzrak yemiþ…
sözün bittiði yerden geliyorum
susku okyanuslarýnda arýnmýþ…
titriyor hala bedenim
üþüyor kalbim
bir ceket getirin
saf sevgiden dokunmuþ
yoksa kýyýnýzda donup can verebilirim…
( Dilek KARSLIOÐLU )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.