MEKTEPLİ BİR TÜRKÜ ...!

Güneþ topladý sarý kahküllerini,
Bir de o yakan esmerliðini,
Ufukta yol alýrken,
Bir baþkaydý,
Avlu betonunlarýna düþen, akþamýn serinliði.
Unutulmuþ bir kaç sözdü,
Dalda yaprak kýmýldamazken
Gölgeler düþünceli, bir ileri iki geri
Kendi adýmlarýný kovalayan oluyordu.
Belki de bir yemekte buluþmanýn heyecaný,
Sýrasýný bekleyen bir selamdý,
Bahçedeki sedirde yerini almýþlýðýn hazý,
Minaredeki ezan sesi, yine akþamýn habercisi.


Baþ yastýða deðmeden,
Göz uykuya geçmeden
Gün boyu yapýlanlarýn, muhasebesi.
Gelir konar, dilimizin ucuna,
Sabahýn ilk iþi olarak, sýraya girer.
Efil efil esiyordu, pencereden
Avluda kalan, bölünmüþ ekmeðin kokusu
Perdelere sinmiþ, panjurlarýn gýcýrtýsý.
Yazýn baþlangýcý, sözün finali bir þiirdi,
Þadýrvandan, sýçrayan sularýn ferahlýðýyla
Aydýnlanýyordu,
Pazartesi nin hikmeti,
Cuma nýn bereketi.
Günden biriktirip,
Geceden artan, þen þakrak muhabbetler,
Söze çalýnan, sazýn týngýrtýsý,
Hazirana biçilmiþ, eylül akþamlarýnýn yýldýzý.
Ýki siyah zeytinin katýðý,
Ne güzeldi,
Yeni sabahýn baþlangýcý.
Ocak üstündeki çay,
Lafla kaynayýp, suyu tükenmeden,
Yeniden buluþyordu,
Daha ilk yudumda,
Mektepli günlerimden kalma, bir türkü
Dolanýyordu dilime.

Aðustos, hep zýrýl zýrýl öterdi,
Ateþböcekleriyle.
Mevsimiyle kapýya gelen
Güz hazýrlýðýydý,
Gönül telini titreten,
Fasýldan, son bir gece.
Aðaçlar sarý, gönülde bir gözleri sürmeli,
Ansýzýn çýkýp gelmeliydi,
Efil efil þiirlerin serinliðine.
Havuzdaki kuðularýn kanadýndan düþmeliydi,
Mýsra mýsra, yüzen yaz gecelerini.
Bitmeyen bir þiirdir,
Bizim iller,
Yakamoz doluydu, yaz geceleri,
Çocukluk hayallerim,
Yastýðýmýn baþucunda seriliydi,
Dilimin ucunda, mektepli bir türkü
Bir de,
Boydan boya Dicle Nehri
Duruyordu, gözlerimin ferinde....
DÝCLE AYYILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın: