o benim bekleyiþin sessizliðin de
gizli tevekkül sabrý öðütleyen
bekleyiþlere kabaran yapraklarý
tutunup nisan yaðmurlarýna
gökyüzüne kanat çýrpan
o benim ruhunu arayan
o benim yalnýzlýðýný haykýran
acýnýn acýmasýzlýðýný göðüsleyen
aþklarý sýrata süren þafak öncesi
tesellisi har gibi zerreye bölünen
alev dehlizlerin de ilhamýna yanan
o benim iþte nehirlere hasretini dizen
o benim sustukca dilinden lamelif düþen
kurtulup kurtuluþa kaside söyleyen
sesleri güvercin bakýþýndan yansýyan
bir sezgi mahþerinde güneþi lekelenen
o benim gövdesine ölüm abanan
diriliþin yankýsýdýr bu hüzzam gidiþ
yenilenir bilinmeyene döner de zaman
örselerim sensizliði hayýflanarak
istila duygumu mühür gibi -kazý göðsüne-
zamana býrak tortusunu;
yalan -zamana-
onurunu gönder karanlýk gecelere ýþýk
o benim alýn yazým bahtý mý aydýnlatan
sessizliðim lamelif diye baþlasýn
umudumu þahlandýr
zamaný muþtula artýk