Anka kuþu gibi, Küllerinden doð yeniden. O saf temiz, Çocuklugumu çek içine. Sindire sindire öp sarýl, Doya doya sev. Çakýltaþlarýna bakýp, Sektir umutlarýný. Çýglýk ol haykýr, Kabugundan sýyrýl güneþe yürü. Ýçindeki iltihabý kurut, Ve kanat çýrp anka kuþunca. Dostluklarýndan orman yarat, Yeþile doyur kardeþ nefesleri. Gözlerime kýzmak geliyor içimden, Kýyamýyorum. Nefes tutup hýçkýrýklarýma, Aglamak istiyorum. Fakat sen takýlýyorsun, Bogazýma. Ölmek istiyor bedenim sinsice, Sende kalmýþken. Anka kuþunca dogmak istiyorum, Yeniden kendi küllerimden. Ya kahramaným ol cesaretlendir beni, Ya da duygu ormanýna küllerimle göm beni.!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.