zaman geldi
defter arasý güller bile soldu
ayný ferim gibi
saldýrdýn
daðýttýn ruhun tuzsal halini
bölünüyorum
iki yolum var kara fincana göre
biri açýk
diðeri kapalý
neyse halim çýksýn falým demek gelmiyor
bu gün fahiþeyim
yýrtmacý yýrtýk
salya sümük aðlamayý özledim sabahýn köründe
çapak kaplý bakýþlarý
yarý çýplak dolaþmayý taþ odamda
tabi
dik kalçamda ki elin cabasý
nerdesin?
hatýrla
yahut inme insin hafýzana
yeter ki gel
açým ayný açýk kalmýþ meme ucum gibi
kaçma
bulaþýcý bir hastalýðýn pençesine takýlý deðilim
haklýsýn
en çok korktuðun
en saçma þeyi yaptým sevdim
düþ
o ne ki
kimliði belli ya da faili meçhul bir katil mi
kan kaybý yaþanýyor içsel hülyamda
komalýk bir sarhoþ sanki
film bitti
kýsa metraj bir öykünün tam beþiðinde
diþi aðlamaklý
mendili irini saðarken etamin dokusunda
adam ceketi çoktan asmýþ omzuna
kapandý kapý
belki de hiç dönmedi kilidi...
lamour
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.