beni
yalýn býrak
rüzgarýn kuru ýslýðý çarptýkça yüzüme
ateþ aldý çepe çevre
sulu gözlü huylarým çekerken içini
avuntu kazalara gerek yok
tek ölüm yeter
mazilik kadýným
belki de þarabým yüzüncü yýlýný deviren
hadi
kýrýk dökük sözlerini topla
daðýlmadan son kalen
söndür ýþýklarý
karartma baþlasýn bu gece
mum ýþýðý süzerken bedenimi hayal meyal
yapýþ zarla kaplý özel köþeme
iþte o vakit dönsün eski
ve sen
benle yoðrul kývama gelene dek
dolunay sarhoþ
beyazýný kuþanýyor kamer zýrhý kayýp
kim bilir kaç imza sindi
kaç nazar deðdi dolgun beline
sema zifirini seçtiði an
sustu
ay
seviþti oynak bir yýldýzla dibine kadar
adam
ilk halin son haline yabancý
saç sakal kafi deðil adam olmak için
veya
açýk saçýk konuþmak
adam dediðin
geceyi yakmalý ahu bir dilber uðruna
sus
yönüm kayboldu
hangi kanat aldý beni özüne
oysa
sürgün öteydi...
lamour
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.