bir zamanlar aktý kokusu kýsmetin hayaller zerdali çiçeðinden az güneþ yuttu elimde sustu kalan tüm çehreler bende iþledim zamaný etamine deliklerinden þeftali aðacýnda rehindi çamur arabalarým ellimdeki böðürtlen izini yapraklarý gizledi
korkaktý yaðmur gece söylemezdi þarký keserdi yolunu babamýn göz yaþý minik eller eski kaðýtlara çizerdi geleceði çökmek istemezse aydýnlýk yine hayallerde dövülürdü karanlýk
reddin rengi takýlýrdý diþine sorularýn en güzeli yazmaktý resmini mutluluðun ýsýtmazken yorganýn soðuðu buz ayaklarý yine ýsýtýrdý annemin soluðu
berrak suda aksi görülse ne çýkar görmezse göz bulanýk suda arýyorum kaybolan kör bakýþlarý duvarlarý her gece yine resme boðuyorum aklýma geldikçe annemin sesi babamýn gözleri yeniden açýyor þeftali çiçeklerim saksýda
Blackless Sosyal Medyada Paylaşın:
Blackless Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.