yýllardýr tabanýný kara sulara yalatan eskimiþ ayaklarýma karþý bu gün yeni sandýðýn kafamýn içinde dolanan dünlerin biriken akýldýþý esrarý
doldu sayfalarý varlýðýmla yazdýðým defterin geldiðinde okuma aný seçemedim el yazýmý bir kaç sararan sayfa ve solgun yazýydý takýlan gözüme battý en çok da zamanda küf kokanlar haliyle acýyor can ortaya çýktýkça bu ziyan
uymuyorsa küçük ayaklarým bu kapýnýn açtýðý yola ne azalýyordu yollar ne de tükeniyordu onlar belki az uzundu yaþadýðýmdan yada kýsa boyumdan ama ben vurmaya çalýþtýkça kement yollara zamanda býkmadý benimle dalaþmaktan
dilden dökülen birkaç renkli kelime yetmiyordu doldurmaya damarlarýný kalbin oysa ne çok kilitlemiþti aðzýný söylerken aþkýný ve týkamýþtý kulaklar kendini sözlerine sevginin
dediler öðrenmenin yok yaþý deðmez hiçbir þey katran karasý göðün altýna mahkum etmeye kendini
geçitsiz kapý eþiðinden döner geri yavru kedi burnunu çekerek de olsa minnet etmez beton yýðýnýna bu saatten sonra olamayacaðýna göre inþaatçý çevirmelisin ters tarafa deðirmenin taþýný elbet irice de olsa bir apaz un çýkar yoðrulur yeniden hamurun’’da yine yanlýþmýþ öðrendiðim
deðiþtirmediðim sürece içini her yere geliyormuþ benimle bu bedenin üstündeki kütle
Blackless Sosyal Medyada Paylaşın:
Blackless Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.