Ey genç, ben bu imkansýz aþka düþmeden önce, Ruhum daha çocuksu, bedenim daha dinçti. Çünkü kulak asmazdým, gülerdim aþk denince, Bilirdim baþý yalan, sonu koca bir hiçti.
Bir kez kandý gözlerim hiç inanmasam bile, Çarpýldým, rüzgarýna kapýldým bile bile. Ne yazýk ki yüreðim kendi isteði ile, Yakýp tüm gemileri bu çýkmaz yolu seçti.
Kaç asýr geçti bilmem bulamadým eþini, Gezdirdim yýllar yýlý içimde ateþini, Sonu ölüm de olsa býrakmazdým peþini, Ama hasret ömrümü, yýllar yolumu biçti.
Öyle kalleþ ki zaman, doyurmadý yaþýma, Dikildi her bakýþta aynalarda karþýma, Duymadan feryadýmý, bakmadan gözyaþýma, Bütün hayallerimi su içer gibi içti.
Geçmiþin mahzeninde esir kaldý umudum, Daðýldým parça parça, eridim yudum yudum, Belki bir rüya gördüm, sanki biraz uyudum, Farketmedim bunca yýl ne zaman gelip geçti.
Bir olmazýn peþinden gittim de diyar diyar, Eremedim visale, olamadým bahtiyar, Þimdi acýr gözlerle baktýðýn bu ihtiyar, Unutma ki bir zaman senin gibi bir gençti.
a.t.a
01.05.2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet turgut atlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.