Kardelenler Solmayacak

içimde gururlu iþçiler
yýlmaz yýlmayacak emekçiler
kalbimdeki yaþlanmýþ saatin
yelkovanýyla dertleþirler

yorulmuþum gönlüm aðlýyor
susmuyor içimde siren sesleri
ne bu sevgisizlik aklým almýyor

neden ruhumda ansýzýn canlanýr?
kefensiz gömdüðüm silinmez anýlar
niye söyleyin hep zalimler haklýdýr?
vakitsiz okundukça þehirlerde ezanlar

þafaklar ayrý ayrý aklýma saldýrýr
tek derdim nurunu kaybetmesin
zalim eder kibritle geçmiþi aratýr
korkarým ölmeden ölümü tattýrýr
ansýzýn bir gece kaybolursa aklým

bugün bir daha tekrar olmayacak
rüzgarýn sað tarafýnda asýlý sevdalarým
gönülden kaybolur canýmý yakarak
sol tarafýmda hep haksýz idamlarým

kardelenler bir gün bana susayacak
bir damla olup topraða düþsem de
kardelenler arkamdan belki aðýt yakacak

tüketemeyecekler anne bitiremeyecekler
her geçen gün ezildikçe güçleneceðim
yýldýramayacaklar ,býktýramayacaklar
haksýzlýða bir kez boyun eðmeyeceðim
….. aklýn bende kalmasýn annecim ….


Alper Tunga Karakoç
Sosyal Medyada Paylaşın: