MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

aşk bir dilsiz çocuk değil mi?
serkan deniz kurt

aşk bir dilsiz çocuk değil mi?




Ýçim sýzlýyor yine uzun yolar görünüyor. Satýr aralarýnda gizliyorum söyleyemediðim sözleri. Açýlan tüm kapýlarý kapatýp yalnýzlýðý selamlýyorum. Sessizce bir sigara yakýp yanan kibritin çöpü gibi bu yalnýzlýðýnda biteceðini biliyorum. Ben yalnýzlýðý koynuma alýyorum, yetim göðsümdeki acýlarý anlatýyorum ona.

Zaman akýyor, çamaþýr bulaþýk birikiyor, sakallarým uzuyor, küllükler sýk sýk boþalýyor. Ölüm sessizliðine gömülüyorum. Çýðlýklarým mýsralarýmdan taþýyor ve avuçlarýmda yaþlanýyor. Lanet zaman ne kadar da acýmasýz. Kim yýkar bu bulaþýðý çamaþýrý. Kim dinler saatlerce sýkýlmadan beni. Oysa dað gibiydim kendine güvenen ve her þeye direnen. Tüm kapýlarý kapadým iyi de yaptým. Ben onlarýn maskelerini hiç sevemedim.
Bugün yine yataðým boþ ne güzel yalnýz uyumak, yada bir cesetle seviþmemek. Düþlerimde bir kadýn vardý. Kirlenmemiþ masum bir kadýn yüzü güleç adýný kelimelerimde sakladýðým. Þimdi yine sabah yataktan kalkýp kalabalýða karýþacaðým, kaybolacaðým belki de bende bu yüzler arasýnda. Oyuncaklarýný kaybetmiþ bir çocuk gibi aðlayacaðým. Ama eteðini çekiþtireceðim bir annem olmayacak yanýmda. Sokakta ölüm sessizliði var, sokakta kayýp kalpler var.
Bu boktan yüzlere gülümsemek zorunda mýyým? Yine lanet kurallar býyýk altýndan gülümsüyor. Oysa benim kurallarým yoktu, kuralsýzdý her þey. Bir insan ancak kusursuzluða böyle yaklaþýr. Nasýl bir oyun bu? Hayat dedikleri kocaman kandýrmaca da benim rolüm bunlara direnmek mi? Yorulmak mý?yada sonum dokuz milimetre çapýnda bir çekirdek,
kafam da küçük bir delik,
lanetle bakan gözler,
tamamlayamadýðým küfür,
her yer kan kesilen bir aðaç gibi yýkýlan vücudum sonra hareketsiz bedenim. Alýn iþte borcumu ödedim. Bu senaryo bana ait deðildi zaten. Bunlarý düþünerek yumruklarýmý sýkýyorum. Tekrar dönüyorum oyuna. Düþlerim düþüyor cebimden ben þiþeler içinde uzun bir yola çýkýyorum baþým dönüyor, her þeyi unutacaðýmý düþünüyorum. Çalan telefonumu fýrlatýp atýyorum, kayboluyor sahte çýðlýklar. Ben deliyim, evet ben bir deliyim bu oyunda kaybolmak istemeyen bir deli.
Çocukluðumu anýmsýyorum, oynadýðýmýz oyunlar geliyor aklýma kýsa süren bu film azda olsa mutlu ediyor beni. Yine susuyorum dilsiz bir çocuk gibi. aþk bir dilsiz çocuk deðil mi zaten deyip yine kapýyorum perdeyi, yine kapýyorum perdeyi...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.