Çocuksu düþlerinle gittin yine, bende çocuktum oysa seninle,
Ruhum sarhoþ olurdu duygularýnýn temizliðinde,
Kara kâbuslarým eflatun düþler doðururdu,
Denizimde fýrtýnalar durur martýlar þarký söylerdi,
Hiç denizkýzý görmemiþtim oysa ben,
Ýnan ki senden önce…
Seninle olunca gökyüzünü sahipsiz bilirdim,
Gök taþlarýný kayan yýldýzlar sanýrdým,
Ne sen kýyý nede ben denizdim,
Hani biz farklýydýk ya seninle,
Ruhumda hep sen vardýn.
Ve ben hep seni düþlerdim…
Sana baktýkça sarhoþ olurken,
Varlýðýnýn ayyaþýydým ben.
Çocuksu düþlerimde,
Ýlk dansý seninle yapmýþ, ayaðýna basmýþtým,
Ýlk yanaðýndan seni öpmüþ, sonrada utanmýþtým,
Oynarken hile yapmýþ, seninle ilk kavgamýzý etmiþtim.
Çocuksuydu ya hani düþlerimiz,
Bakma þimdi sen bana,
Akþamýn hüznü karýþtý galiba birazda yalnýzlýðýma,
Güneþ tepelerin arkasýnda kaldý,
Tepedeki patikalar gölgelerde kayboldu,
Martýlar yabancý bu kente,
Kýrlangýçlarsa çok yüksekten uçuyor.
Sense çok uzaksýn þimdi bana,
Ölüm kusuyor sessizliðim sana, gecenin sensizliðinde,
Mevsim bahar þimdi yüreðimde kocaman bir hazan,
Rüzgârýn dindi öfkesi, yaðmur þimdi yýlgýn yaðýyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.