Bir dayanağı olmalı umutların,

Uçurumun kýyýsýndan bakýyorsun,
Þimdi,
Tüm hayata.
Bir adýmlýk mesafe,seni baðlayan,
Yaþadýðýn bu an’a.
Kim bilir, ne düþünüyorsun,
Nelerden vazgeçiyorsun,
Atacaðýn bir adým,belki de özgürlüðün,
Belki de teslimiyetin yalnýzlýða.
Geri dönüþü olmayacak,biliyorsun.
Avuçlarýn terliyor,
Her damlasý,kor bir alev,
Dokunuþuyla yüreðine, ruhun acýyor.
Rüzgarýn girdabýyla düþüncelerin savruluyor,
Benliðini sarýyor,umutlarýn,
Kayýp olan zamana yenilgisi,
Seni aðlatýyor.

Sonra,
Bir daha denemek istiyorsun,
Yeniden yaþamak,
Aþklarý,
Sevgileri
Hayatý,
Ama,býraktýðýn yerden,

Kaderinle boðuþuyordu hüzünlerin,
Yazgýyý anlatýyordu,gözlerin,
Benliðin seni ele veriyor olsa da,
Bir dayanaðý olmalý umutlarýn.






Sosyal Medyada Paylaşın: