Ne kadar gelmedinse, ben o kadar bekledim Belki de ben senin gelmeyiþini sevdim Gelmedikçe, aþký içimde büyütüp besledim Sevilmedikçe o aþkýn ölmeyiþini sevdim.
Ýsmini gönlümden silmiþ gibi yapýp, Unutmayý becerebilmiþ gibi yapýp, Sanki baþ tacým deðilmiþ gibi yapýp, Senin tüm bunlarý bilmeyiþini sevdim.
Dünya daðýlmýþ, tarumarmýþ takmayan, Sana giden yolda kimselere bakmayan, Anne þefkatini dahi aratmayan, Bu aþka karþýlýk vermeyiþini sevdim.
Tek tebessümün için yas tuttum yýllarca, Bir gözyaþýna bin gülüþü telef ettim hunharca, Ýstediðin canýmsa o da feda, al harca! Tek bir gülüþ istedim, gülmeyiþini sevdim.
Gözlerimde yer yok artýk dermana, fere. Kapandý dünyamý aydýnlatan pencere. Allah’ým alnýma yazmýþ seni bir kere. Hiçbir silginin alýnyazýmý silmeyiþini sevdim.
Uðruna ömür verip, avare olduðum, Yaklaþanýn yoluna taþlar koyduðum, Yollar bitse yol üretip koþtuðum, Bu aþký bana layýk görmeyiþini sevdim.
Ýnsan böyledir iþte, kaçaný kovalar. Bakmaz ki ne verir, neleri çalar… Aþký daha iyi anlýyorum bu aralar Belki de ben senin sevmeyiþini sevdim.
Tahsin Baðcývan 29.04.12 | 21.47
Sosyal Medyada Paylaşın:
ThsnBgcvn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.