Alâkasız Bir Eylül Şiiri

1.

Ne zaman sen gelsen aklýma
Gözlerin gelip oturur, herkesten önce
Ne zaman seni düþünsem
Bir acý düþer yüreðime:
Ýncecik bir sýzý;
Ýncecik, en onulmazý, en amansýzý...

Derin derin bakar gözlerin
Sadece bakar öylece, oturur...
Silahlarýn en güzelinden çýkýnca kurþun
Ölüm daha güzel mi olur?
Güzel bir silahýn kurþunu
Ve ille de bakýþýn
Defalarca beni vurur.

Suskunluðun...
Suskunluðun var ya, bilsen
Tüm dillerden fazla
Yakar, kavurur.
Daha fazla bakma, n’olur;
Dünya hepten çöl olur.

2.

Bir eylül iþte, tüm eylüller gibi:
Yapraklarý yerden yere savurur.

Bir el bütün saatleri kurur
"Tik! Tak! Tik! Tak! Tik! Tak!"
Ve Ýsrâfil’in sûru emri duyurur
Kâinat kýyama durur
Sonrasý...
Sonrasý, kýzýl- kýyâmet olur
Ýnsan, topraðý kana doyurur.

3.

Ben hâlâ hamaktaykendi belki tüm olanlar
Ben hamakta sallanýrdým
Birileri ipin ucunda, sessizce...

Analarýn yüreði vardý bir de
Acýyý sýnýrsýzca duyan,
Acýlarýnýn ucu- bucaðý olmayan.

Oysa, ne çok severdim eylülleri...
Sen öyle mahzun bakmasan
Ve birileri analarýn yüreðini yakmasa...

10 Nisan 2012
Sosyal Medyada Paylaşın: