Eylül’ün son demleri son çýrpýnýþlar
Hazan soldursa da aðaçlarýnýn yapraklarýný
Gün batýmýn ayný
Þiir gözlü kadýn gibi
Muhteþemsin Ýstanbul
Habersizdim hasretinden
Anýmsamak istemedim belki de güzelliðini
Ne kadar özlemiþim aslýnda seni
Yedi tepe gökkubbenin altýnda
Ne çok sakladýn beni
Bir kahve molasý
Arnavut kaldýrýmlý sokaklarýnda
Yaðmur çiselerken
Sokak þarkýcýlarý þarkýný söylüyor
Sen gibi hüzünlü ve çok eski
Geçmiþi yudumluyorum
Ýstanbul antik bir masal kenti
Tanýþýklýðýmýz yýllar öncesinden
Bir öðrencinin kollarýna ilk atýlýþý
Yedi tepeli aziz Ýstanbul
Ne çok korudun beni
Unutmamýþým ah! Ýstanbul seni
Yýllar geçse de üstünden
Ne çok aný biriktirmiþim senli
Ýyot kokunu çekiyorum ciðerlerime
Rüzgâr esiyor yaðmur ve ýtýr kokularý karýþýyor geceme
Gözlerimi kapatýyor avuçluyorum tarihi kokunu
Topraðý elime alýp sýksam
Tarih fýþkýracak her köþenden
Ne kadar maðrursun Ýstanbul
Sevgili kadar güzel adýn
Yedi cihana bedel
Yedi tepe yedi gizem
Bir sigara içimi kadar geçmiþ zaman
Dün gibi
Sancýlý ayrýlýþýmýz
Seni görmek ömre bedelmiþ meðer
Ýstanbul ne çok özlemiþim ben seni
Ýlk aþk
Sevgili gibi
DENÝZ_DERYA35
Bana sürpriz yaparak þiirimi seslendiren ve sözlere anlam katan,hayat veren nefes olan sayýn Baki Evkaralý’ya çok teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.