Noktalar konulmuþtu artýk geçen her güne, Zaman akýp gidiyordu bugunde gecenin hazin vaktine Kaybediþime deðil, var oluþuma idi isyaným.. Yok oluþuma kalkýyordu bugün bütün kadehler, Varlýðýmýn yok oluþuna hemde deli divane, kör kütük. Hayat yine devam ediyordu evet hayattan sayýlabilcek umut, beklenti ile Gördüðüm gözlerde yazdýðým kalemimde ettiðim iki kelamda saklýydýn oysa Þimdi gidip ellerin olmak ne diye, Neyi yýkamamýþ neyi baþaramamýþtýk kaybolup giden zaman içinde sevgili Ýsyaným var bu güne , isyaným var...
Hüseyin Atalay 28.04.2012 01:52
Sosyal Medyada Paylaşın:
BrokenHopes Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.