Gün gözüme göründü siyah Ürkütücü, gizemli elbiselerini giyinik Alýmlý ve þuhtu; bir kadýn asaletinde Ardýndan bakarken gölgesinde gün kaybolup gitti Kaþlar inik, gözlerim boþlukta dondu, kaldý Ölgün ruhum ve þimdi kalbimse kökten sinik
Ýç içe düþmek, düþlerken kendini Düþler dünyasýnda arýyor bir çýkýþ kapýsý yalnýzlýktan Gerçeðe dönmek emeliyle sancýsa da yürek Kör arýlarýn sokmasýndan deðil elbet Kanayan yürek ölümüne iz býrakýr Gözlerde iç içe geçen halkalar biçiminde Dalgalanan bir hayat
Hayatýn evvelsi günü var mýdýr diye iç sorgular Akla gelir sessizce; var mý ilk hayatýn irtibatý ilk aþkla Ýlk aþka göre hayalin tasviri söz konusu olabilir Belki de; ilk düþüþü insanýn boþluða garip hislerle Ýlk dalgada yayýlan sesin þiddetiyle Kulaklarý saðýr edercesine yayýlmasýydý Dünyaya ulaþan ilk cismiyle, ilk getirdiðiyle insanýn Önü ve arkasýyla: dünü-günü- yarýný
Savaþlara kilitlenmiþ düþünceler yakar Zulüm görmek, her þeyi kaybetmek var olan Ýmkânsýzlýk içinde aç, susuz, öksüz, yetim, yurtsuz Kalanlar neden tanrýsallýða baþkaldýrmaya meyleder Sakat temayüllü arkaik düzenlerin tümü Muhafazakârlýðý suçlu addetme ve baþkaldýrma Ve ispat edilemez varsayýmlardan ve baþýbozuk bir Hareketle Allah’a isyan neden Allah adýna mý sömürür hükmedenler
-Hükmedenler de gün gelir ölür-
Güneri Yýldýz (Elazýð, 15.04.2012)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.