Hep bir masal anlatmak isterdim aslýnda Yarýný dünle karýþtýrýp ve kendimi izafi olandan ayrýþtýrýp
Ruhumu daðlarýn sert yellerine maruz býraktým
Tek kanadý yýrtýlmýþ yüzümde yalpalayan Topal bir sineðe bakarken Zamanýn içine aktým...
Elimde bakýrdan bir küçük sitil vardý Kalayý gitmiþ, bakýrý iyice belirgin Suyu bozmazken yemeði bozmasýný anlamadan, Ninemin tembihi ile çabuk tüketirdim içindekileri
-Ninem, ruhuna nur saçýlsýn Rahmet ile yat topraðýnda Penceren kanat kanat cennete açýlsýn-
Zamaný düþledim, çocukluðumda kalmýþtým Bir ayaðým çamura saplanmýþ fil gibi Can havliyle baðýrýyordum Yoksa ben kapana kapýlmýþ dað aslaný mýydým
Masallar vardý aklýmda Bugün her þey masal gibi geldi bana Elimde ne var ne yok uçup gitti Masaldaki dev mi bir lokmada beni yuttu Yoksa nenem mi, masal anlatýrken beni uyuttu
Hala orda mýydým; uyanmazlýk iksiri içmiþ gibi uykuda Düþündüm, uyuyup da maðara dostlarý gibi Uyanmaya çabalarken, Korktum, dýþ-dünyayý düþünürken Uyumaya devam ettim
Güneri Yýldýz (Elazýð, 31.10.2011)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.