Nemli,ýslak bir sofa. Ve ben bagdaþ kurmuþum. Yüregim ýslak. Aþk ateþi kuruluyor beni. Serap (seni)görüyorum. Çöldeyim, Piramitler geziyorum. Çöl sýcagýnda nefesin serinletiyor. Ansýzýn çýglýklarýn bölüyor, Uykularýmý. Ve ben sana kaçak, Kurtuluþum oluyorsun. Bir þafak vaktinde gülümseyerek. Nazým hikmet’in VERA’sý gibi. Tut ellerimden, Vatan hasreti çekerek sarýl bana, Saçlarýnda tütsün Ýstanbul buram buram. Bir þafak vakti
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.