Hicran sayma benli günleri. En renksiz hayali bile, ihanetle boyamadým ben. Gözlerime çarpan her yaðmura sahip çýktým, Dudaklarýnýn hediyesidir diye.
Cinnet geçiriyor içim. Seher sýkýyor avuçlarýma, ýslak ümitleri. Ve Senli bir rüzgar estiriyor ufkumda.
Sýðmýyor en gizlimiz bile içimize. Sýr sýr kapaklanýyor ömrün üstüme. Simsiyah düþler beyazlýyor saçlarýnda. Aþkýn aðzýný býçak açmýyor. Zaman dikiþ atýyor, tüm konuþulacaklara. Sabrým çatlýyor dudaklarýnda. Þehrimiz su alýyor gözlerimdeyken. Her durakta çarpýyor sûretler birbirine. O kadar boþuz ki, yankýlanýyoruz birbirimize seslenirken.
Koparýlýyor hisler ve soluyor ömrün içimde. Ölüm çok siyah baksa da gözlerime, Adýn beyaz bir huzurla kuruluyor sineme.
Vedâlar kol gezerken baðrýmda, Nasýl da dolup taþýyor göðsüm, hasretinle. Çýðlýklar inliyor, içimde bir köþede. Ve hep ayný þeyi tekrarlýyor, Baþtan sona bulandým Sana ama hiç bunalmadým Senden !
Gül SEZGÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Burcu Karagülmez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.