Toprak Senden Başka Her Şeyi Örtüyor

Özrü aþkýndan büyük Sevgilim,
Dünden kalma piþmanlýklar baðýþlama yüzüme.

Ýçini sancý tutmuþ, ziyan tekmeliyor suskunluðunu.
Çevir yüzünü ömrümden,
Ki gözlerine karanlýk iklimler yaðmur býrakmasýn.

Þahit tut/ma geceleri,
Yýldýzlar çoktan kaymýþ saçlarýndan.
Seheri son damlasýna kadar içmiþ, bardaðý kýrýk gönlüm.

Þimdi aðýz dolusu aþk kusuyor yüreðim.
Bilirim seni aþk tutar, bakma gözlerime.
Dudaðý kýrýþmýþ hüznüme, usanç bulaþtýrma.
Kirletme hiç beyaz deðmemiþ gönlünü.
Gözlerini dikme arþa.
Dikecek olsan, baþýmýza aþk yaðar.

Tenha kalýr dudaklarým boynunda.
Oysa hiç öpmedi sessizlik kulaðýmýzdan.
Hani yorgun düþmüþtü ellerin.
Tut/un dedikçe, çektin saçlarýndan baharý.
Her renk sendin zaten,
Þimdi renksizliðime de aþk koydun.
Çek geceyi haber veren sesini kulaðýmdan.
Yastýðým bile baþ koymak istemiyor rüyalarýma.
Kendimi arýyorum,
Ýçinde bir yerlerde kaybolmuþum herhalde.
Bul/sana beni.
Bul ki, siyaha çalan alnýndan silinsin ismim.
Dilimde tüy bitti “Sen” demekten ama “Aþk” bitmedi.

Kuyularda çarmýha geriliyor dileklerim.
Sen inanmýyorsun kesik adým ilerlediðime.
Kýsýyorum yüreðimdeki seni, sen kâinat titriyor sanýyorsun.
Hayret kalma aþkýma.
Yüreðimdeki “aþk seddi”, geçirmiyordu Senden ötesini.

Kapa arsýz ýþýklarýný, sabahý bile karartýyor.
Korkma sýrtýný saðlam aþka dayadýn.
Uzat baþýný dizlerime,
Tâ ki sur sesi gelene kadar.
Ölüm baðýrmaz baþ ucumuzda merak etme.
Aþk kanat çýrparken göðsümüzde,
Sana aðýr gelecek, hür deðilsin içindeyken.
Korkular cellat kesilmiþ düþlerine.

Asrý çatlatan bir bekleyiþ var içimde.
Yüzyýllar cirit atarken göðüs kafesimde,
Sen hep ayný yerde oturuyor olacaksýn.
Ýçim cesedine toprak atýyor.
Ama toprak Senden baþka her þeyi örtüyor.

Bulutlar bile gelmiyor durgun yüzüne.
Yaðmurlar kesti ümidini gözlerinden.
Þimdi bekle/me beni.
Beklemek öldü seni beklediðim yerde.



Gül SEZGÝ




Sosyal Medyada Paylaşın: