rüzgar esiyor uzaktan uzaða güneþ güzelliðini kýskanýrken, bir çisil düþüyor alný çatýma iþte böyle baþlýyor hayat. ve ölüme bir adým daha
kan tutuyor parmaklarýmý bir elimde neþter, bir elimde aþk sana çýkýyor sonra bütün þiirlerim dur konuþma -aþk alacakaranlýk dur gitme -aþk sahtekarlýk.
usul usul açýyor gözlerimin fer’i baktýðým her yerde teninin rengi hep susa kalýrdý oysa aþk. sustuðum yerden tutsan da götürsen kokunun hiç bitmediði yerlere
ama iþte aþk var ya o yazan kalemimde artýk veda ediyor kýþa caddelerde bir leylak görüntüsü sanki senden almýþ leyla bu masumluðu -ah sevdiðim ne haddime senin tenine renk biçmek ne haddimeseni suya benzetmek anca suyun içinde ki kokudur gözlerinin böyle bakmasý
fezayi mehmet budak
Sosyal Medyada Paylaşın:
fezayi mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.