Güz Sancısı

Mevsim hazan
Ýçim zemheri kýþ

Ölüm

Yaralý bir kuþun kanatlarýna tutunur bekler
Minicik yüreði titrer
Nefes nefese kalýr
Can kafesinden uçmak ister ya
Öyleyim iþte

Adýný koyamadýðým bir soðukluk yokluyor arada
Sol yanýmda saplanýp kaldýðýn yerde dolaþýyor
Bedenim hissiz üþümelerim ondandýr

Kaç mevsim eskittin gözlerimde söyle
Üzüm buðusu gözlerimle hasretini demliyorum en koyusundan
Katran geceler þahidim
Bir sigara yak diyorum
Bir de sevdiðimiz gibi fincanda piþmiþ
Orta þekerli Türk kahvesi al yanýna
Unuttum yine
Pencere kenarýnda sabahladýðým
Yalnýzlýklarýmýn içine onlarý da gömmüþtüm

Güz sancýsý bu

Gözyaþlarým cebimde geziyorum
Kirpiklerim bile bana ihanet ediyor
Soluðu deniz kenarýnda alýyorum
Boðuluyorum aðlarken
Aþk þarkýlarým konuþuyor
Sana yazýlmýþ en güzelinden
Notalar kalbimden yüreðine vuruyor

-Duyuyor musun sevgili-

Her satýrda seni bana yazýyorum
Bir sana vurgun bu deli gönül

Yaðmurlara ýsmarladým bizi
Kundak yaptým/ masum/ sevgimi
Dudaklarýmla mühürledim
Yakamoz gözlü sevgilim
Denizin kalbine býrakýyorum
Ruhumun ezgileri çalýyor

-Dinliyor musun-

Alýcý kuþlar selâmýný getirdi

Kurtar beni senden
Müebbete mahkum ettiðin yüreðimi geri ver
Ölüyorum demiþsin

Tut ki öldün gözyaþlarý yaðmurlarýnýn ortasýnda
Yamalý gönlüm kabul etmiyor özrünü
Gücenmiþliðimle ben senin kýyametinim
Gözlerim mahþerin

Kýrýkikindi yaðmurlarýnda ýslanmýþ
Deniz yüreðim üþüyor

Ben vazgeçtim
Ona söz geçiremiyorum

O bir tek o
Vazgeçmiyor


DENÝZ_DERYA35


Sosyal Medyada Paylaşın: