Maziden kalma bir defter arasýnda mor menekþe, Her sayfasýnda aþk yazýlmýþ gecelerce, Görmese de gözler kalplerde kelepç, Geçmiþ ise, Cayýr cayýr yakýlmýþ ateþlerde, Ve sevgimiz gizli artýk küllerde..
Yýkýlmýþ bir güven her seferinde, Hep dik durmaya çalýþtýkca Yeniden düþmüþ aþk yerlere, Hep manalý sözler süslerken dillerimizi, Kalpte kurumayan bir yara Söyleyemedik son sözlerimizi..
Hep mutlu görünen yüzlerimizin Arkasýna saklanmýþ bir keder, Hep sevdiðimizi söylerken Aslýnda mutluluktan gülmezmiþ yüzün..
Her seferinde amacsýz bir gidiþ, Sanki bitirmeye odaklý bir aþk, Aslýnda gitmek ikimize de zorken En kolay yolu seçmekti gitmek bizim için. Senin için, Benim için, Bizim için, Þimdi söylediðim,yaptýðým tüm þeyler için, Ve katran karasý gözlerine baktýðýmda Ölüp ölüp dirildim için, Affet bizi,ikimizinde inkar edemediðimiz yönü Beceremedik diyemesekte iþte, Mutluymuþuz gibi yapalým, Dünün bugünden farký olmadýðýný bilsekte,
Sosyal Medyada Paylaşın:
Solist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.