GİTME!

Evimdeki eþyalar çýðlýk çýðlýða ne zamandýr
Dilim diþimin içinde hapis
Günlük konuþma sözlüðüm belli olmuþ
ötesi yok...
Düþüncelerimdeki sana dair ne varsa
sadece yazýyorum, yazýyorum...
Bazen kalem de yazmaz olunca,
sen de uçup gidiyorsun harf harf, kelime kelime...

Ama gitme!
çünkü gidersen;
kalabalýklýðým, demir parmaklýðým olacak
evim dediðim bu yer savaþ alaný
kalbimi, zehirli sarmaþýklar kaplayacak
ellerim, ah ellerime ne olacak?

Ama gitme!
çünkü gidersen;
gülmeyi beceremem ben,
bilirsin hüzünlü bakýþlar yakýþmaz bana,
umudum kör bir býçaða kurban olacak
bilirsin silahlardan korkarým ben,
sevdam kuþlara yem olacak,
kuþlarý da, ah kuþlarý da vururlar sevdiðim ...

Leyl-i Lâl
22.04.2012



Sosyal Medyada Paylaşın: