Eþsiz bir zamanýn çocukluðuyduk biz, pembe deðildi giysilerimiz üstelik çoðu kez temiz de deðildi cebimizde çamurlu misketleri taþýmaktan ah bir de; çamurlu okul yollarýnda güle oynaya gidiþimiz üstelik haftanýn ilk günü temiz pak giydirmiþ annelerimiz
kýskançlýk yoktu ama imrenirdik babasýnýn arabasý olan çocuklara þans bu ya; belki birgün bizi de gezdirir diye
ceplerde sapanlar, ve en kýymetli urganýmýz çantalarda birbirimiz canýný yakmak deðildi hep birlikte gülebilmekti derdimiz
aþk þarkýlarý mýrýldanýrdýk sürekli ne olduðunu bilmeden, düþünmeden belki þimdi olsa gülersiniz, dalga bile geçersiniz; tek ayak üstünde cezadayken arkadaþýmýz suçlanýrdýk hepimiz o zaman hepimiz birimiz, birimiz hepimizdik...
20.04.2012 Leyl-i Lâl
Sosyal Medyada Paylaşın:
Leyl-i Lal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.