karanlýðýn bu kaçýncý evresidir bilmem ayaz siyah ve bir de sen varsýn gözlerimde düþ gezgini sokaklar çýktýkca önüme yalýnayak caddelerde koþuyorum sesizce ve yorgun yokuþlar çýktýkca önüme d/üþüyorum kendi içime
þimdi haykýrsam gecenin orta yerine acaba kaç þiir düþer eteklerime kaç gözyaþýndan gemiler kalkar meçhule sessizce
kaç sevileni alýr ki güverteler ya da kaç seven kalýr geriye bilinmez ki gidenler mi mutludur yoksa kalanlar mý þafak sökmez gecelerin üstüne
þiirdi gece karanlýðýn bu kaçýncý mevsimi bilmem soðuk ve sen bir de hüzünlü gözlerindir düþer penceremden içeriye ve izbe sokaklarda iz düþümü düþ gezginleri ve bir de ben öylece
ey/zan yirmiikinisanikibinoniki Sosyal Medyada Paylaşın:
ey/zan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.