// uzun bir yola düþtüðünde bakýþlar sararmýþ yüzlere çarpacak kýrdýðýmýz aynalar //
zaman mor þafaklarda saklýyor kendini saçlarýmýza beyaz bir bulut dolandýkca ellerimizde anýlarý yaralý bir mazi kalýyor ve bir de düþ býrakýyor eskimiþ aynalarda
çocukluðum düþerken göz pýnarlarýmdan ellerimde sakladýðým o masum gülüþlerimdir cýlýz mum ýþýðým üþürken gecelerin ayazlarýnda bir þarkýdýr dökülür dudaklarýmdan topraðýma
ve susarým
her suskunluk celladýna teslimdir yarýnlar silahsýz günler düþlerim kendime olmaz ya üstümüzü dogrultumuþ bunca manlulara bir baþ kaldýrýþtýr þimdi bu sessiz çýðlýklar
ve derin bir sukunete düþerken bakýþlar bilmediðim bu þehir dar gelir adýmlarýma ve ben her gece ölürüm doðan güne inat ama bir yer bulamam sýðýnýp ta aðlamaya
zaman kendini vururken her köþe baþýnda uzun bir menzile düþer kayýptýr adýmlar adýmý sorsan bir mechul ya da yaralýyýmdýr yetim çocuklar hep bu eylülde doðarlar
// ve eylül sarý bir renk alýr bakýþlarýmýzda adým eylüldür ben hazaný taþýrým þu omuzlarýmda //
ey/zan ondokuznisanikibinoniki Sosyal Medyada Paylaşın:
ey/zan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.