L E Y L A
L E Y L A
Taþeli daðýnda lale , navruz açtý
Yamaçlar allandý, ýtýr koku saçtý
Türkmen’in kervaný çay’dan bile geçti
Hýdýrellez günü koþarak, Gel LEYLA
Keklikler ötüþür, kuzular meleþir
Leylekler gelince, turnalar bekleþir
Vuslata hasretler gönülden söyleþir
Harmanlar savrulsun, uçarak, Gel LEYLA
Kara üzüm dalda eriyip ballandý
Serði günü geldi, güzeller allandý
Gönülden gönüle sevðiler yollandý
Hacý’lar ardýndan sekerek, GEL LEYLA
Garip maþuðuna boþ yere söz verme
Gelecem deyip de, gelemedim deme
Günleri ekledim, aylar oldu sene
Arife gününde gülerek, Gel LEYLA
Yürekten sevince gönlüm aþkla doldu
Al mendil kurudu, bedim - benzim soldu
Mevlanýn verdiði bir ömür son buldu
Kabrime nur gibi doðarak, GEL LEYLA
Süleyman YILDIZ’ ým bilirsin özünü
Taþeli ’ye söylen þiirli sözünü
Bir baþka seversin , yaz’ýný - güzünü
Garip mezarýna severek, Gel LEYLA
18-NÝSAN
Süleyman YILDIZ
( Lemos 5303)
Sosyal Medyada Paylaşın:
SÜLEYMAN Lemos YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.