Kara gözlüm
Acýmak bilmedin, sevda çekerken,
Hasretin yüzünden, yandý þu gönlüm,
Özler’ mi demedin, çekip giderken,
Kendini özlettin sen kara gözlüm.
Bekler mi demedin gittiðin yerden,
Koklarým ben seni, baharýn yelinden,
Anlamaz hiç kimse, benim halimden,
Kendini özlettin sen kara gözlüm.
Hicraný yaþattýn ne yaptým sana,
Bunca yýl beklettin, dönmezsin bana,
Dermansýz dert geldi, senin uðruna,
Kendini özlettin sen kara gözlüm.
Hicranla yaþatma þu ben kulunu
Ölüm var ölmek var, öðren sen bunu,
Dað bayýr bilmem ben, bul gel yolunu,
Kendini özlettin sen kara gözlüm.
Hicranla yaþarken, býktýrdýn beni,
Dönerim dedin sen, dönmedin hani,
Dönmeye söz verdin, bekledim seni
Kendini özlettin sen kara gözlüm.
Kul Yüksel hasreti çekti sineye,
Durmadan dost arar, konuþsam diye,
Dert dolmuþ her yeri, çýkmaz seneye,
Kendini özlettin sen kara gözlüm.
A.Yüksel Þanlý er
19 Nisan 2012-04-19
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.