Senin yerine de seviyorum aylardýr kendimi. Ne zaman aynaya baksam bir felaket. Ait olduðum yerde deðilim, Kalbin beni çaðýrýyor belki ama aklýn engelliyor geliþimi. Senin yerine de konuþuyorum kendimle. Ne zaman bir þiir yazsam tatlý bir telaþ sarýyor, Acaba okur mu diye aklýmdan geçiriyorum. Bir zaman geçiyor aradan, Mazinin hüzünlü notalarýný dinliyorum, Hani þu ’bizim þarkýmýz’ dediðin. Senin yerine de okþuyorum yüzümü. Biraz soðuk ellerim ama yokluðun daha soðuk. Üþüyorum sabahý geç olan gecelerde. Oysa ne güzel ýsýtýrdýn beni, Hasta yataðýmýn ayak ucunda. Senin yerine de öpüyorum kendimi, Biraz zor oluyor yanaðýmda ruj izi býrakmak, Doðrusu sen gittikten sonra daha da zorlaþtý hayat. Senin yerine de sigara yakýyorum, Ama içki yok. Çünkü sensiz sarhoþ olmanýn bir tadý yok. Senin yerine de özlüyorum kendimi. Yanýk bir bahar kokusu geliyor penceremden, Sonra hayaller, umutlar, aþk sözleri... Yani birlikte yaþadýðýmýz ve düþlediðimiz her þey giriyor içeri. Senin yerine de þiir yazýyorum. Kendi adýma yazarken içine biraz sen atýyorum, Senin yerine yazarken içine biraz ayrýlýk katýyorum. Sonra bir sigara daha yakýyorum, Ýzmariti kýrmýzýya boyuyorum. Hatta kül tabaðýnda son içtiðin sigaranýn, Kýrmýzý ruj izi duruyor. Üþendiðimden deðil bilerek yýkamýyorum. Senin yerine de ölüyorum bugün sevgilim, Sen Aþk’la yaþa...
Emre DANABAÞ 17.04.2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
Emre Danabass Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.