ÜZGÜNÜM
Üzgünüm
Hakkýný veremedim duygularýmýn.
Güzel duygularýn içime dolan fýsýltýlarýný
Haykýrýþa çeviremedim.
Sevginin gücüyle
Daðlarý devirip,
Ovalarý aþamadým.
Yapamadým.
Üzgünüm
Sevginin bana yaptýracaklarýna izin vermedim.
Kopamadým.
Yapamadým.
Yapamadým çünkü doðru ya da yanlýþýn deðil
Gerçeklerin ve gerekliliklerin baðýmlýsýydým.
Köklerim öyle güçlüydü ki;
Sökemedim.
Kahrolasý ve yok olasý kurallar
Çelikten bir duvardý çevremde
Ve ben tek baþýmaydým
Yýkamadým.
Yýksaydým oluþacak enkazýn altýnda kalanlar
Birer hayalet gibi yaþayacaktý benimle.
O enkaz soluk alýp verecekti benim içimde.
Ve, þimdi hakkýný veremedim dediðim duygularýn
O zaman da hakkýnýn veremeyecektim.
Üzgünüm
Yaþamýmýn içinde ilk kez yakaladýðým bir güzelliðin
Kendime, sana ve o sevgiye yakýþtýramadýðým
Utanmaktan ve utandýrmaktan korktuðum için
Hakkýný veremedim.
Güzel duygularýn içime dolan fýsýltýlarýný deðil ama
Böylesi bir sevginin
Böyle tutsak olduðum bir zamanda karþýma çýktýðý için
Ýsyanlarýmý haykýrýþa çevirdim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.