Sarhoşta Ölüm

Uykusuz bir gece daha,
kâinat,
sessizliðe bürünür.
buz kesmiþ hava,
daha çok var sabaha,
hayaller rüzgârýn ýslýðý ile bölünür.


Titreyen beden,
yürek ürperir.
çile ve hasret bu saatte þahlanýr,
acý tebessümle umutlanýr,
çehrede erir.
ruh denilen olgu,
kar ile boran ile yýkanýr.

Nice zamandýr,
ömrüne cemre düþmemiþ.
küskün gönüller,
bir yudum bade ile demlenir.
bu hayallerde unutan gitmiþte,
unutmayan ölmemiþ.
boþ gözlerle bakarken suskun,
gönül dua ile dillenir.

Bir kuytu köþe,
iki yaný duvardan sýðýnak.
kar taneleri yuva yapmýþ kýrlaþmýþ perçemine.
bakýþlarý diyor ki,
sizin çileniz bana çelik çomak.
þu sevda olmazsa dayanýlýr mý buna,
soðuk iþlemiþ ciðerine.


Vakit gece yarýsýný aþtý,
göz kapaklarý kapanýr açýlýr.
vücudunda tatlý bir rahatlýk,
maziden bir demet,
gözden akan iki damla yaþtý.
güneþ doðmadý ona bir daha,
þu dünyada bindiði son saltanat arabasý,
ölü taþýyan bir ambulanstý.

Sosyal Medyada Paylaşın: