Sessiz kulaçlar atardým uzak denizlerinde Sen yankýlý bir ömrün içinde yüzerken Attýðým her kulaçta, her karede beni görürdün ‘Unutma fakir yüreðimi sevdam’ derdin ‘Seni unutacaksam neye yarar cennetinde dolaþmak, Neye yarar gülüm, bu ahþaptan yeryüzü atlasýnda Kimliksiz bir mecnun gibi yaþamak?
Sýcacýk bir ekmekten yayýlan buðu gibiydin sen Sana acýkmýþlýðýmý o mis gibi kokunla doyururdum Bütün suretlerinden tek bir resimce büyürdün içimde Hýrçýn dalgalar denizleri sallarken Sen yaþlý omzuma yaslanýrdýn Bir ömrün en aþina yalnýzlýðýydý seni sevmek Ana kucaðý gibi göðsünde huzur bulurdum.
Hýrpalanmýþ bir ömrün içindeki hüzünleri süzerek Akardýn kurumaya yüz tutan dallarýma Suskunluðunun sesine yüreðimin þavký düþerdi Yaslýyken sen omuzlarýmda Yangýnlarý konuþurduk en çok, Dudaklarýndan bengi/sular dökülürken Vakti gelirdi yediveren sarýlmalarýn, Ýsimsiz güller büyürdü sevdalý ovalarýmýzda.
Sýcacýk tohumlar atardýn her sabah Telli duvaklý düþlerinin heybelerinden Kollarýnda coþkulu bir türkü olurdum Uykulu bakýþlarýmla er þafakta seni bulurdum Gözlerin þavkýrdý sevda kelepçemde Her sabah en varsýl günaydýným olurdun Bir sevda bileziði gibi asildin yüreðimde Narin kollarýnla aþkla içimde beni solurdun.
Selahattin Yetgin Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.