Kalemlerin ucunda, her mahfilde dildeyiz
Yine girdap içinde, yine azgýn seldeyiz
Ey Muhammet ümmeti acýnacak haldeyiz!
Suçlu sen, ben, hepimiz; sebep belli; ruh noksan!
Mabedim garip, sessiz; esir Mescid-i Aksa’n!
Ayný gaye uðruna toplu atarken yürek
Fýrkalara bölündük, büküldü güçlü bilek
Zelil, hem rezil olduk fazla söze ne gerek
Bir sebebi var elbet aðýdýma uyaksan
Uyan da bir isyan et; esir Mescid-i Aksa’n!
Direnirken Filistin karþýsýnda tanklarýn
Ne arýyor gözlerin ardýnda ufuklarýn
Yere batsýn beyhude hamasi nutuklarýn
Ürkerdin suretinden bir kez aynaya baksan
Kurtar esaretinden! Esir Mescid-i Aksa’n
Ýslam ile savaþa çaðrýyken çalan çanlar
Nerede çað kapayýp yeni bir çað açanlar?
Sine-i sin’e zuldür bu meydandan kaçanlar
Bir meydan ki mayasý þehit kanýdýr sýksan
Dindir artýk bu yasý; esir Mescid-i Aksa’n!
Hani Kur’an kutsaldý koruyup çiðnetmezdin?
Hani mazlum gördün mü el verip inletmezdin?
Hani "davam!" diyordun hiç ihanet etmezdin?
Hani þeref, haysiyet; bir cevap ver ayýksan!
Sanma susmak meziyet! Esir Mescid-i Aksa’n
Allah’ýmýz var bizim; sen duaný yap ama
Gör oynanan oyunu gözlerini kapama
Çaresiz geleceksen yanaþma hiç kapýma
Yýkýlýrdý þer duvar bir kez ayaða kalksan
Kulak ver inleyen var! Esir Mescid-i Aksa’n
Yer dahi yeþermezken su vermeden, rahmetsiz
Zafer mi bekliyorsun savaþmadan, zahmetsiz?
Ne oldu müslümana; pýsýrýk, azametsiz
Âkýbet hep musibet sen nefsine çýraksan
Nefer bekliyor nöbet; esir Mescid-i Aksa’n
"Neden bizi buluyor?" diye sorma her bela
Tohum fitne tohumu, sonuç; her yer Kerbela!
Vahdet, gayret beklerken kolay dinmez bu salâ
Az þey midir mesela öfkenden iz býraksan
Yýllar geçti bak hâlâ esir Mescid’i Aksan
Fýrtýna dünden þedit, düþman olsa da yaman
Ahmaktýr celladýndan merhamet, medet uman
Ey vahdeti bilmeyen, tefrikaya göz yuman!
Çiðnendi onurumuz, zelil, yer ile yeksan
Ýnleyen göz nurumuz; esir Mescid-i Aksan
Güçlü, haklý sansa da gücü elinde tutan
Son nefeste hatýrlar gerçek neymiþ, unutan
Karanlýk çöktüðünde kasvet olsa da sultan
Güneþe gebe her tan, sen ahdine sadýksan
Kudüs sana da vatan! Esir Mescid-i Aksa’n
Yazýklar olsun bize zincirleri kýrmazsak
Bize tuzak kurana biz de tuzak kurmazsak
Gür çýkar mý sesimiz birlikte haykýrmazsak?
Ye’sin bayraðý insin, yol bulunur Burak’san!
Yeter bu hasret dinsin; esir Mescid-i Aksa’n
Yangýn var yüreðimde; caným yanýyor caným
Tam þafak söktü derken çevrildi dört bir yaným
Sebep yine gafletti; bu yüzden periþaným
"Nasýl dinsin bu sýzým, el uzatsam...sen yoksan?
Mahzun "ay"la "yýldýz"ým; esir Mescid-i Aksa’n!"
Ýlâhî; þahidimsin gönlüme düþen od’un!
Tesellim inayetin, Müntakîm olan adýn
Adresi, Yüce Katýn bunca âh’ýn feryâdýn
Alçaklara acýnmaz yerin dibine soksan
Sanadýr bunca niyâz! Esir Mescîd-i Aksa’n
Mecit Aktürk