þehri ýhlamur kokularýnýn sardýðý mevsimdeyiz ayaklar altýnda solgun yüzlü yapraklar mabedi olan aðaçlar ise çýrýlçýplak þimdilerde hayal rengi bezenir oysa bahar hasret bu denli acýmasýz olmasa uzaklardan esen her rüzgar üþütür tüm benliðini ister istemez gerçek mi? rüya mý? / bilemezsin! Issýz kalmýþsa ellerin yüreðinde kýsmetsiz bir martý gibi aç biilaç kalýrsýn apansýz parlak bir gökyüzün vardýr oysa kýrmýzýya boyanmýþ aþklar ve bulut baskýný gözlerde fesleðen kokusu zaman ne kadar acýtýrsa canýný bil ki, gelecektir güzel günler nefes alabildiðin kadar özgürsün þimdi bir gökkuþaðý tak saçlarýna ve kat tozu dumana hiç bir þey olamýyorsan uçurtma ol þiirleri baðla kuyruðuna ve düþ aþkýn peþine tutkulu olmalýsýn elbet ve týlsýmý olmalý dilinin büyülü bir orman gibi siyaha bezenirken gece gizlenmeli her düþ /sessizce ya da býrak çýðlýk atsýn sevinçlerin mektuplarýna yeni kavuþmuþ bekleyen gibi dumaný üstünde yaþanmalý her an vuslat telaþý yüzünde aylarca gelmese de beklenen karanfil kokularýna sar sineyi çetrefilli günlere inat ak güvercinleri sal sonra yoldaþ olurlar belki martýlara düþtüðü yeri yakan ateþi söndür yokuþ aþaðý sal hislerini ve gözlerindeki o ýþýk kalbini aydýnlatsýn mucizelere inan inan ki/ yaðmurlar yaðsýn avuçlarýna mavi doðsun her gün ve þans hep senden yana
toprak gibi güzel koksa keþke anýlar ve kader aðlarýný örmeye devam ederken umudunu hiç kaybetmese insanlýk siyaha inat beyaza bürünse her yer mütevazi tebessümler olsa yüzlerde incecik sesli bir kadýn nazende tavýrlarýyla oya gibi iþlese günleri lâl etse gelmiþi geçmiþi bulutlar aðlasa, biz aðlasak mesafeler erise ellerimizde ve Tanrý’ya emanet ettiklerimiz apansýz dönüp gelse yollar gül mevsimi ömür ise telaþlý kundaklarken acýlarýmýzý hangi þýkký seçmeliydik hayat bilmecesinde takvim deðiþirken sürekli deðer kattýðýn günler çoðalýr ömrümde sus-pus þimdilerde dilim nehir gibi çaðlarken sen içimde
hüzün kokan ellerimi sürdüm saçlarýma yapraklar ansýzýn sarardý sanki gözlerinde unuttuðum o kývýlcým derin bir sýzý gibi kaldý aklýmda aþk adýna yazýlmýþ tüm þiirler garip bir çeliþki þimdilerde inandýðým tüm doðrular ise / feryat figân güvendiðim daðlarda kar! hayretle izliyorum dünyayý vefadan yoksun yüzler görüyorum ve ardlarýndan mendil sallýyorum biliyorum, yalan gözyaþlarý!
Gülay Bulut 15nisansýfýr12
/ yokluðunda yazýlan þiirler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gulay Bulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.