Artýk pervasýz bu þehrin insanlarý Ve pervazsýz burjuva semtlerinin camlarý Kimse çiçek büyütmüyor Nesli tükeniyor begonyalarýn Akþamsefalarý kahrediyor bu kýyýma Yazýk!
Ciðeri beþ para etmez bu þehrin üzerinde Söndürülmüþ bir sigara gibi Ýzmarit kokuyor gökyüzü
Gün dönerken geceye Ebruli bir rüzgar esiyor Yüzüm sessiz bir panayýr yeri Eskisi gibi çýðlýk atmýyor çocuklar Yok artýk! Gözyaþýmýn palyaçolarý Çürüyen iplerimin hüzünbaz cambazlarý Sýrf bu yüzden kýrýlýyor içimde bir yerler
Týrnaklarýmýn arasýnda kalýyor yakasýna yapýþtýðým hayat Binlerce kent çýkýyor içinden Ve aþk adýna yaþanmýþ onlarca kadim hikaye Susuyorum! Þapkasýndan tavþan çýkarsýn istiyorum bu koca saltanat / Aldanýyorum…
Bir rüyadan uyanýr gibi, Mahmur bir nota takýlýyor aklýma Sol anahtarýný kaybetmiþ bir þarký gibi Ortada kalýyorum
Ayýn buðusu siniyor yüzüme Ellerimde bir çað yanýyor Ve bir þehir ölüyor gözlerimin önünde Üþüyorum!
Gülay Bulut 13aðustos011 Sosyal Medyada Paylaşın:
Gulay Bulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.