’Ben, Ýnsanlara faydam dokunsun diye bu dünya zindanýnda kalmýþým. (Yoksa) hapishane nerede, ben nerede? Kimin malýný çalmýþým?’ H.z Mevlana
karanlýk sokaðýn manzarasýna çerçevele içime çöreklenen bu yalnýzlýk titremelerini
bedenime esir gölgelerimi kazý duvarlarýna evlerin hatta dar çýkmazlarýna içinden çýkýlmaz dert yüklü tün
kan davasý bandýk gül, þaraba dostla sevabýmýz aþk bizim
neden olmasýn yâdýmýz olmadý güneþin süzgün düþüþüne doðuþumunda yanarken ten yok olmuþken dilde ‘ben’ asla isyan etmedik bulutun onu kapatmasýna yaðmur dedik bereket bildik ‘hamdolsun’
yoluna ser koyduk içimize dokunan her renk güzeldi ta ki yeþil vurana kadar diriltilesi yakýn etimize gül özlemleri sardý bir güzel sese kulaklarýmýzý çýnlatsýn istedik abu hayat olunca neyle vuslat geceye karýþtý sizle sadakat
AsevimLÝ
Tüm þiir ve yazýlarýmýn bulunduðu facebook sayfam: "Gunce Dilinde"
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Sevimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.