‘Çýkmaz diye baþlamýþtý sokak isimleri Ve biz ayrýlmýþtýk…’
Özlemlerimde kalandý Ne çok severdim uykulu Sabahlarý/soðuk su gibi yüzüne vurmayý buse telaþýna düþmüþ, ýslak dudaklarýmý
Ertelediðimiz ne kadar suskunluk varsa Çetrefilli bir günün kaygýsýzlýðýnda kaldý Hediye mutlakýyetinde Yüreklerimize…
Ayrýldýk, Kabulleniþime tanýk tutmadým Þýrfýntý yakamoz kývranmalarýný Büyük insanlardýk anladýk. Sonbaharda ’evet’ sarýyla soyunan mutluluktu Ýlkbaharda ‘’evet’’ yeþile giyinmiþ mutsuzluk Hiçbir felsefe yeterli deðil Açýklamaya kurgusunu hayatýn Farklý Sokrat söylemlerine açýk Deniz sohbetlerimde deðiþmez ‘gel’ sen oldun ‘Git’ ben… Ay hükmü veren. Bir süre bunalým dipledi rýhtýmlar sevgim sahipsiz kaldý Unutmak zor oldu, Tarih yazardý sadece Her þey unutulurdu.
Yaþamak nefes almaktý her an Yenilenmek, yenilemek Geçmiþi býrakýp sayfalarýna aný defterinin Fotoðraflarýn rötuþsuz soluk karelerine Sadece hatýrlamak gülümseyerek Aðlaþan vedalarýn keskin hallerini Terk etmek beyaza ihanetti Siyahta ýsrar etmekti Oysa þimdi benden uzaklaþan Her tekne beyaz öteliyor Her þey saðýr,dilsiz,kör.
Sonrasýzlýk doldururken evi Son kez gizledim gözyaþlarýmý