siyah bir rimelle düþtü ilk damla
beyaz gömleðin sol yakasýna
daðýldý
ansýzýn dudaðýndaki gül kýrmýzýsý ruj
kurumaya baþladý
büzüþtü birden saksýda duran begonya
simi kaçmýþ aynadan kaçýrdý yüzünü kadýn
kaldýrým kenarýndan toplamaya çalýþýrken hayatý
gezdiði yollarý ýslattý zümrüt yeþili gözleri
iskeleti çýkmýþ bir þehirde
düþünürken üþüdü
titredi
dokunurken geceye küçük elleriyle
avuçladý turuncu yalnýzlýðýný
çorabý gibi kaçmýþtý zaman
çaresizliðin adý yazarken gazetelerde
o oradan okudu, sokak ortasýnda
kendi gibi dövülen öldürülen kadýnlarýn hayatýný
sildi gözlerini beyaz mendiline
bir de morunu silebilseydi yaþadýklarýnýn
daha dün ne mutluydu
aþk ýska geçmiþti yüreðinden
tek isabet edendi gözlerine gelen
ve yürüdü kadýn
yaþ dolu geçmiþine sünger çekercesine...
yürüdü...yürüdü...yürüdü
hep kaçýrdý gözlerini þehirdeki aynalardan....